JC Twello

‘Leraren moeten meer roostervrije uren
krijgen om lessen te ontwikkelen’. Nog
maar nauwelijks uit mijn zoveelste krat
nakijkwerk gekropen, klonk dat voorstel van
de VO-raad mij heel even als muziek in de
oren. Natuurlijk! Wat een goed idee! Later las
ik dat het neer zou komen op maximaal twee
uur per week en dat zou veel te weinig zijn. Een
tegenvoorstel was dan ook om gewoon minder lessen te
geven. In Finland doen ze dat al. Daar krijgen leerlingen veel minder
les, hebben ze beduidend minder toetsen en meer vrije tijd, met
overigens veel betere resultaten… Ben ik een doorgezitzakte docent
die nóg meer vakantie wil en minder wil lesgeven? Nee. Maar ik
geloof ook niet dat leerlingen van overvolle lesdagen, boedelbakken
vol huiswerk en een toetsentsunami beter gaan presteren. En zolang
je als docent een soort schoolvakkenvuller bent, die alleen bezig
is met plannen, toetsen maken, toetsen geven, toetsen nakijken
(repeat), is er geen hoop op verbetering. Voor goeie lessen en nieuwe
ontwikkelingen is inspiratie nodig. En die vind je alleen wanneer je
ruimte in je hoofd hebt. Tijd om dingen te zien, te ervaren. Dat geldt
ook voor leerlingen. Tijd om je talenten te ontwikkelen. Creativiteit,
of beter: ‘creativi-tijd’. De wereld in en de school uit. En mét school
de wereld in en de school uit. Mijn jeugdheld Johan Cruijff overleed
vorige week. Iedereen van mijn vriendjes wilde hem zijn. Ik ook.
We deden zijn bewegingen na, probeerden zijn doelpunten te
synchroniscoren. Onze moeders naaiden aanvoerdersbandjes met
‘14’ erop. Ik zag in een documentaire oude Spaanse mannen die
bijna hun heupen braken om dat ene doelpunt voor de camera te
laten zien. Johan Cruijff was (en is) voor mij de beste voetballer ooit.
Hij leerde voetballen op straat. Eén van zijn beroemde uitspraken:
‘Buitenspelen zou een vak op school moeten zijn.’ Dankzij de JC
Foundation verschenen er over heel de wereld voetbalveldjes, de
‘Cruijff Courts’. Waar iedereen kan en mag voetballen. Toen ik
daarover eens vertelde in de klas zei een leerling dat ze dát merk
foundation niet kende…. Ik zie het wel zitten. JC Twello. Véél buiten
spelen, voetballen, de wereld ontdekken. Minder lessen. Maar wel
geïnspireerde lessen. Kom je te laat, dan zegt de conciërge: ‘Er is
maar één moment dat je op tijd kunt komen. Ben je er niet, dan ben
je óf te vroeg, óf te laat’. Snap je iets niet dan zegt de docent: ‘Als ik
had gewild dat je het begreep, had ik het wel beter uitgelegd.’
Tja, een docent blijft toch iemand die jou helpt met problemen die
je zonder hem of haar niet gehad zou hebben. ‘Ieder nadeel heb ze
voordeel.’ Maar da’s logisch.
Bert Jansen, docent Veluws College Twello