Naar buiten!

Naar school gaan betekent nog vaak binnen zitten. In een lokaal met minimaal vijfentwintig klasgenoten en een docent. Bij strenge vorst en/of regen is dat niet meteen een
straf, maar bij zonnig weer vanaf twintig graden wordt dat toch een ander verhaal. Voor
mij tenminste wel. Niet alleen omdat de ventilatie vaak te wensen over laat en je na een
paar lesuren het idee hebt dat je niet in een klaslokaal zit maar in de slaapzaal van de
bedompte zolder van een kampeerboerderij (u kent die luchtjes nog wel), maar ook omdat de zomer lonkt.
In mijn basisschooltijd kon ik nog wel eens een uurtje slagbal inlassen of een buitengymles prettig laten uitlopen. Toch zijn er best veel mogelijkheden om een les buiten te geven.
Mijn collega’s van de vakken lichamelijke oefening, mens en natuur en multimedia weten
daar bijvoorbeeld alles van. Nu het weer het (weer) toelaat zouden we best wat vaker
opdrachten kunnen bedenken waarbij je de buitenlucht opzoekt.
Sowieso is het goed regelmatig die school eens uit te gaan. Dat deden we de afgelopen
week met de brugklassen bij het project ‘Meer dan je ziet’. Leerlingen gingen er in groepjes
op uit om eens te kijken achter de deuren en muren van bedrijven en instellingen in de
omgeving van de school. Je fietst er zo vaak voorbij, maar wat gebeurt daar nu precies?
Geweldig om te zien hoe enthousiast, inventief en creatief leerlingen dan zijn. Zelf een
afspraak maken, bellen of mailen naar een bedrijf naar keuze. Een interview houden,
kijken of je een rondleiding kunt krijgen. Heel veel bedrijven en instellingen werken ieder
jaar al even enthousiast mee. Mooi om te zien hoe de leerlingen daar worden ontvangen,
er is op ze gerekend, er zijn mensen voor vrijgemaakt, ze worden serieus genomen.
Als het al lukt om even met zo’n groepje mee te gaan, geniet ik er zelf ook van. En leer ik
minstens zoveel van zo’n bezoekje als zij. Ook de bedankjes regelen de leerlingen zelf. In
elk geval een zelfgemaakt kaartje, maar vaak ook nog spontaan een zelfbetaalde bos
bloemen, of iets lekkers. Een aantal jongens van de voetbalacademie had geen fiets op
school. Maar ze moesten wel naar Deventer voor een bezoekje. Ze bedachten zelf om
een fietsenwinkel in Twello te bellen en te vragen of ze een fiets konden lenen. En dat
kon! Drie fietsen werden voor ze uitgezocht, netjes klaargemaakt, zomaar voor niets!
Bij het vak multimedia werden de nieuwste presentatieprogramma’s uitgelegd aan één
klas, die vervolgens zélf weer workshops daarover verzorgde aan de andere klassen.
Onderwijs op z’n best.
De eindpresentaties werden zeer goed bezocht door ouders, broertjes, zusjes, opa’s, oma’s
en mensen van een aantal bedrijven. Er waren kraampjes ingericht, er werd voor de klas
gepresenteerd. Nieuw ontworpen bedrijfslogo’s, reclamefilmpjes, fotopresentaties, enzovoorts. De temperatuur in de betreffende lokalen liep weer eens flink op, maar gelukkig
hadden wat leerlingen die een ijsfabriek bezochten voor iedereen gratis ijs kunnen ‘regelen’.
Het liep storm! Bij deze willen we iedereen die op welke manier dan ook meewerkte aan
het project heel erg bedanken!
Intussen zwoegden onze eindexamenkandidaten in een (toen nog redelijk koele)
gymzaal voor hun diploma. Deze week zal het een stuk warmer worden. Nog even volhouden en dan gaat Het Grote Wachten beginnen. Lees m’n column van vorig jaar rond
deze tijd nog eens. Website Veluws College Twello, knopje ‘Column’ en dan die van 30
mei 2013. Ik citeer de laatste regels:
‘Veel sterkte de komende tijd. Maak Het Wachten draaglijk. Pak een boek. Kijk een film.
Luister of maak muziek. Ga lekker sporten. Buiten! Neem een baantje. Leef!
En dan, opeens, (hoop ik) gaat die telefoon:
‘Je bent geslaagd!’ ‘WAT??’ ‘NU al??’
Bert Jansen
Docent Veluw College Twello